Stacja kolejowa Suliszewo Choszczeńskie leży na 97 km na zamkniętej linii kolejowej nr 410 pomiędzy Choszcznem a Drawnem. Do lutego 1945 roku służyła kolejarzom niemieckim jako mijanka dla pociągów. Stacja wyposażona była w mechaniczne urządzenia do obsługi ruchu pociągów. Był jeden tor główny i dwa tory główne dodatkowe z dwoma krawędziami peronowymi, jeden tor za i wyładunkowy z rampą czołowo-boczną, dwa semafory wjazdowe, cztery semafory wyjazdowe, dwie tarcze ostrzegawcze do semaforów wjazdowych oraz pięć rozjazdów. Budynek stacyjny jest obiektem parterowym podpiwniczonym z dużą powierzchnią strychową zbudowany w drugiej połowie XIX wieku z pięknie wypalonej cegły i pokryty dachówką. W budynku mieściła się dyżurka, ubikacja, poczekalnia, kasa biletowo-bagażowa oraz magazyn towarowy z zadaszoną rampą z podjazdem. Po przejęciu linii przez polskich kolejarzy obiekt ten nie był już mijanką ale urządzenia były utrzymywane w stałej swej sprawności. Dokonywano przeglądów oraz smarowania rozjazdów i zamków, na które je zamknięto ponieważ na tej stacji podstawiano wagony towarowe do wyładunku i załadunku do 1980 roku. Nadal dokonywano obsługi podróżnych sprzedając bilety kartonowe oraz odprawiając przesyłki bagażowo-ekspresowe do końca 1987 roku. Gdy zamknięto linię pod koniec lat 90-tych obiekt ten zaczął popadać w ruinę. Dopiero po nabyciu go przez prywatnego nabywcę znów odzyskał swój niepowtarzalny wygląd i został objęty opieką konserwatorską bez możliwości dokonywania zmian w jego zewnętrznym wyglądzie i kształcie. Do tej pory w budynku zachowały się oryginalne schody prowadzące na strych oraz dachówka, którą jest pokryty dach z widocznymi na strychu napisami niemieckimi producenta dachówki i jej miejscowości. Dzisiaj urzeka swoim niepowtarzalnym wyglądem jest często fotografowany i służy za obiekt, który chętnie jest malowany na płótnach przez malarzy pejzażystów. Z połączeń kolejowych na tej stacji dawniej korzystało wielu mieszkańców Suliszewa, Krzowca, Kołek, którzy chcieliby aby znów powrócił tu ruch pociągów i ożywił ich miejscowości.
Zdzisław Górski
